انتروتوکسین‏ های استافیلوکوکوس اورئوس (SEs): مقاله‏ مروری نظام مند

زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس به عنوان یکی از شایع ترین علل مسمومیت ‏های غذایی در بسیاری از کشورها شناخته شده است. این باکتری دارای توکسین ‏های متعددی است که در بین آن ها انتروتوکسین از اهمیت بالاتری برخوردار بوده و مصرف غذاهای آلوده به این توکسین باعث ایجاد مسمومیت غذایی می ‏شود. انتروتوکسین ‏های استافیلوکوکی (SEs) پروتئین‏ های خارج سلولی تک زنجیری با وزن مولکولی پایین (29-22 کیلو دالتون) می ‏باشند که از نظر فعالیت بیولوژیکی مشابه هم بوده ولی از نظر آنتی ژنی با هم تفاوت دارند. این توکسین ‏ها 23 نوع مختلف دارند که باعث ایجاد تهوع، استفراغ، اسهال، دردهای عضلانی و شکمی و گاهی نیز منجر به مرگ می ‏شوند. هدف از این مطالعه، مروری بر نقش و اهمیت انتروتوکسین‏ های استافیلوکوکوس اورئوس در مسمومیت غذایی، پاتوژنز، روش‏ های آزمایشگاهی تخلیص و تشخیص این توکسین‏ ها می ‏باشد. روش بررسی: این مطالعه از نوع Systematic Review بوده که به جمع آوری اطلاعات با استفاده از پایگاه ‏های اطلاعات متعدد مانند PubMed، Scopus، Science Direct، پایگاه اطلاعات علمی SID و IRAN MEDEX پرداخته است. بدین منظور تعداد 5 کلید واژه (Staphylococcal Enterotoxins ،Staphylococcal food poisoning، Food borne diseases، structure of Staphylococcal Enterotoxins و Detection of Staphylococcal Enterotoxins) ‏برای جمع آوری اطلاعات از پایگاه‏ های مذکور استفاده شد. بازه زمانی برای مطالعه، بین سال های 1967 تا 2014 در پایگاه داده ‏ها انجام شد. در نهایت تعداد 40 مقاله برای استخراج داده ‏ها و جمع آوری اطلاعات از پایگاه‏ های علمی مذکور مورد بررسی قرار گرفتند. بحث و نتیجه گیری: استافیلوکوکوس اورئوس در طیف وسیعی از درجه حرارت و pH رشد می‏ کند لذا ممکن است در طیف گسترده ‏ای از مواد غذایی حضور داشته و رشد نماید. همچنین مواد غذایی که با سویه ‏های تولید کننده انتروتوکسین آلوده شده باشند، اگر در شرایط نامناسب سردخانه گذاری شوند، می‏ تواند منبع شیوع بیماری‏ های ناشی از انتروتوکسین‏ های استافیلوکوکی واقع گردند. بنابراین لزوم همکاری اپیدمیولوژیست‏ ها، میکروبیولوژیست‏ ها، کارشناسان دامپزشکی و بهداشت مواد غذایی با همدیگر به منظور کاهش مسمومیت ‏های غذایی استافیلوکوکی که ناشی از خوردن انتروتوکسین این باکتری ایجاد می ‏گردد، یک پیش نیاز برای تحقق سلامت عمومی است.